Δημοσιεύω την Προσφυγή, την Αίτηση αναστολής εκτέλεσης και το Υπόμνημα προσωρινής Διαταγής, έτοιμα για δικαστική χρήση.
Την 17η Μαρτίου του έτους 2011, ημέρα Πέμπτη, εκινούμην με το ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας μου στην καρμανιόλα Κορίνθου – Πατρών με κατεύθυνση από Κόρινθο προς Πάτρα, οπότε προσέγγισα το σταθμό διοδίων Ζευγολατιού Κορινθίας και εισερχόμενος στο σημείο πληρωμής διοδίων, δήλωσα αυτονόητα άρνηση πληρωμής. Από την οδηγία 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 1999, με την οποία καθορίζονται και αναλύονται επ’ ακριβώς οι έννοιες των όρων «αυτοκινητόδρομος» και «διόδια» συνάγεται ότι για καρμανιόλες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η είσπραξη διοδίων.
Κατέφθασε αμέσως περιπολικό, οπότε εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 840300117001 πράξη βεβαίωσης «παράβασης» με επιβολή προστίμου 200 ευρώ του Τμήματος Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων Κορινθίας με το αιτιολογικό ότι δεν κατέβαλα το δίοδο τέλος… Στην προκείμενη περίπτωση κατακρατήθηκα παρανόμως χωρίς τη συναίνεσή μου, από ώρα 16:58:58 έως 17:29:12 ήτοι για 30 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα (ηθική αυτουργία σε παράνομη κατακράτηση μεταξύ των άλλων του πρώην υπουργού των Υποδομών με πρωτοβουλία του οποίου εισήχθη προς συζήτηση και ψήφιση στη βουλή το άρθρο 17 του υπ’ αριθ. 3920/2011 νόμου, τον οποίο στην Αθήνα την 28η Φεβρουαρίου του 2011 ψήφισε και συνυπέγραψε στο σύνολό του).
Στη συνέχεια εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 2518/2/1/69α/21.03.2011 απόφαση του Τμήματος Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων Κορινθίας που υπογράφει ο διοικητής Ευάγγελος Φωτόπουλος με την οποία διατάχτηκε η αφαίρεση για χρονικό διάστημα είκοσι (20) ημερών της άδειας ικανότητας οδήγησης και της άδειας κυκλοφορίας μετά των πινακίδων κυκλοφορίας του οχήματός μου λόγω μη καταβολής του προβλεπόμενου διοδίου τέλους.
Επί της ως άνω απόφασης εμπροθέσμως υπέβαλα διοικητική προσφυγή, ενώπιον ιεραρχικώς προϊσταμένου και συγκεκριμένα στον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας και στο Διοικητή της Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων Κορινθίας. Η ανωτέρω προσφυγή έγινε με εξώδικη διαμαρτυρία με δήλωση και πρόσκληση των αστυνομικών σε Ανυπακοή κατά το άρθρο 21 ΠΚ (βλ. αναλυτικά σε αυτό το ποστ).
Όπως ήταν αναμενόμενο οι ανωτέρω αντιρρήσεις μου κριθήκαν αβάσιμες με αποτέλεσμα η ιεραρχική προσφυγή μου να απορριφθεί, όπως αυτό προκύπτει από την με αριθμό 2518/2/1/69-γ’ απόφαση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Κορινθίας και ειδικότερα του τμήματος Τροχαίας Αυτοκινητόδρομων Κορινθίας που υπογράφει ο διοικητής Ευάγγελος Φωτόπουλος.
Άσκησα αμέσως Προσφυγή ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Κορίνθου καθώς και αίτηση αναστολής εκτέλεσης με την οποία ζητώ να ακυρωθούν και να ανασταλούν οι ως άνω πράξεις. Περαιτέρω, με την αίτηση αναστολής ζήτησα να εκδοθεί προσωρινή διαταγή αναστέλλουσα την εκτέλεση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, μέχρις εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης επί της αιτήσεως αναστολής.
Την 01/07/2011 συζητήθηκε ενώπιον του Δικαστή Υπηρεσίας του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κορίνθου η υπόθεση της αίτησης προσωρινής διαταγής, οπότε εκδόθηκε απόφαση με την οποία διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης των ανωτέρω πράξεων (πλην του προστίμου), ωσότου εκδοθεί απόφαση για την αίτηση αναστολής κατά των ανωτέρω πράξεων που κατατέθηκε στο ίδιο Δικαστήριο.
Σημειωτέων ότι σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή μόνο εφόσον ο αιτών επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη ή αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. Κατά δε την παρ. 3α Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης είναι ανεπανόρθωτη. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 208 παρ. 2 αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο μέσο είναι προδήλως βάσιμο, μπορεί να δεχθεί την αίτηση αναστολής, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δεν κρίνεται ως ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. Η αίτηση αναστολής μπορεί να απορριφθεί ακόμη και σε περίπτωση ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης, αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο μέσο είναι προδήλως απαράδεκτο ή προδήλως αβάσιμο.
Παραθέτω εδώ το Υπόμνημα που υπέβαλα.
Έβαλε όμως και το Δημόσιο Υπόμνημα… Και τι Υπόμνημα! Ούτε λέξη για την ουσία. Άχνα για την οδηγία 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 1999, με την οποία καθορίζονται και αναλύονται οι έννοιες των όρων «αυτοκινητόδρομος» και «διόδια». Τσιμουδιά για το αν η πράξη της «με οποιοδήποτε τρόπο άρνησης ή αποφυγής πληρωμής διοδίων τελών» που χαρακτηρίστηκε με την αιτιολογική έκθεση ως πράξη που προκαλεί κωλυσιεργία (παρακώλυση) και επηρεάζει την ασφάλεια της συγκοινωνιακής εγκατάστασης, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 290 (Διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών) και 292 (Παρακώλυση συγκοινωνιών) του Ποινικού Κώδικα…
Παραβλέποντας αερολογίες και συνήθεις ενστάσεις όπως αοριστίες και συνδρομές λόγων δημοσίου συμφέροντος, μοναδικός ισχυρισμός του Δημοσίου είναι ότι οι τράπεζες, ανέστειλαν λέει προσωρινά τη χρηματοδότηση, στις 4 από τις 5 παραχωρήσεις, επικαλούμενες την κρίση, η οποία επέφερε σχετική μείωση ροών άρα και μείωση εσόδων, όπως και το κίνημα κατά των διοδίων (!!!).Η Κυβέρνηση έχει καλέσει τις τράπεζες να σταματήσουν την προσωρινή αναστολή των χρηματοδοτήσεων γιατί δεν υπάρχει κανένας ουσιώδης λόγος. Το ελληνικό Κράτος προσπαθεί ενόψει και της σημερινής πρωτοφανούς δεινής δημοσιονομικής κατάστασης της Χώρας τα έργα οδοποίας να μην σταματήσουν αλλά να ολοκληρωθούν σύμφωνα με τις υπογραφείσες δεσμεύσεις. Η μη πληρωμή όμως των διοδίων οδηγεί σε ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΤΟΥΣ (!!!).
Απολαύστε ολόκληρο το Υπόμνημα του Ελληνικού Δημοσίου εδώ…
Το Υπόμνημα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Κορινθίας λέω να μην το αναλύσω.
Το μυστήριο εδώ της υπόθεσης είναι ότι ενώ η ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ, αυτή τη φορά όχι απλώς με ενόχλησε, αλλά μου έστειλε και επιστολή υπενθύμισης οφειλής!!! Με θυμήθηκε τώρα, όταν ούτε και γω ξέρω πόσες φορές έχω περάσει αρνούμενος να πληρώσω τη καρμανιόλα… Σα συνεννοημένοι μου φαίνονται…
Υπάρχουν όμως και οι Δικαστές… Που για όποιον το ξεχνά, έχουν προς το παρόν την απόλυτη εξουσία να κρίνουν…
